جراحی لثه بدون درد با لیزر
جراحی لثه و انواع آن
جراحی لثه که یکی از روش های درمانی دندانپزشکی است به دلایل متفاوت برای بیماران انجام می شود از دلایل می توان به این موارد اشاره کرد:
- بیماری مزمن و وجود التهاب و عفونت در لثه ها
- استفاده از بعضی دارو های خاص
- وجود کیست و تومور در لثه
- افزایش طول تاج دندان برای زیبایی بیشتر لبخند و اصلاح لبخند لثه ای
جراحی لثه به روش های متفاوتی نیز انجام می شود که کاملا بستگی به نوع درمان و نظر دندانپزشک معالج دارد.
کلینیک دندانپزشکی کاخ لبخند، تجربه‌ای بی‌نظیر از خدمات دندانپزشکی لوکس و حرفه‌ای را به شما ارائه می‌دهد. با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته و تیمی مجرب، ما به سلامت و زیبایی لبخند شما اهمیت می‌دهیم. از مشاوره‌های تخصصی تا درمان‌های پیشرفته، همه چیز در محیطی آرام و دلنشین برای راحتی شما فراهم شده است. با انتخاب خدمات VIP ما، لبخندی درخشان و اعتماد به نفس بیشتر را تجربه کنید!
کلینیک دندان پزشکی شبانه روزی کاخ لبخند با فراهم ساختن امکان انجام انواع جراحی لثه توسط متخصصان جراحی لثه (پریودونتیست ها) در محیطی کاملا استریلیزه آماده خدمت رسانی به شما عزیزان بصورت ۲۴ ساعته می باشد.
جراحی لثه چیست؟
جراحی لثه یا پریودنتال (Periodontal Surgery) به عملیات جراحی درمانی در حوزه پریودنتال یا زیرساخت‌های حمایتی دندان‌ها اطلاق می‌شود. این عمل جراحی برای درمان بیماری‌های لثه و بافت‌های اطراف آنها انجام می‌شود و هدف اصلی آن بهبود سلامت لثه و حفظ استحکام زیرساخت‌های دندان‌ها می‌باشد.
بیماری های لثه اغلب به علت تجمع پلاک و باکتری ها در اطراف دندان‌ها بروز پیدا می‌کنند. اگر تجمعات پلاک و باکتری‌ها به مرور زمان ادامه یابد، ممکن است بافت های لثه به شدت تحت تاثیر قرار گیرند، آسیب ببینند و مشکلاتی نظیر التهاب لثه، تخریب زیرساخت‌های دندان‌ها و حتی کاهش استحکام دندان‌ها را به همراه داشته باشند.
اکثر مواقع مشکلات و بیماری های مربوط به لثه پس از تشخیص دکتر متخصص، به کمک دارو درمان خواهد شد، اما مواردی نیز ممکن است پیش بیاید که درمان دارویی مشکلات لثه را حل نکند و در این صورت پزشک متخصص درمان از طریق عمل جراحی لثه را پیشنهاد خواهد داد. برخی از مهم‌ترین دلایلی که می توانند موجب نیاز به جراحی لثه بیمار شوند، عبارتند از:
- تجمع باکتری ها و پلاک ها
- عفونت شدید یا مزمن در لثه
- تومورها و کیست‌ها
- مصرف برخی از داروها
در هر صورت، تشخیص نیاز به جراحی لثه و نوع اقدامات درمانی به عهده پزشک پریودنتیست یا دندانپزشک متخصص است. اگر علائمی از بیماری لثه یا نگرانی هایی در مورد وضعیت لثه خود دارید، بهتر است به متخصص مراجعه کنید تا بهترین اقدامات برای درمان بیماری شما صورت بگیرد.
انواع جراحی لثه
جراحی لثه انواع مختلفی دارد که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.
1. جراحی لثه برداری (Gingivectomy)
جراحی لثه برداری یا Gingivectomy یک روش جراحی پریودنتال (بهداشت دهان و دندانپزشکی) است که به منظور برداشتن یا کاهش حجم اضافی بافت‌های لثه انجام می شود. این روش جراحی به منظور بهبود ظاهر لثه، اصلاح ترتیب دندان‌ها، درمان بیماری‌های لثه، و یا ایجاد دسترسی به دندان‌ها برای انجام روش‌های دیگر مانند پیوند لثه و جراحی ریشه‌کانالی انجام می شود. دلایل انجام جراحی لثه برداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تنظیم لثه: اگر بافت‌های لثه بیش از حد پیش‌رونده یا حتی پس‌رونده باشند، جراحی لثه برداری ممکن است برای بهبود تنظیم لثه انجام شود.
- اصلاح حجم لثه: اگر در بافت‌های لثه بخش زائد وجود داشته باشد، این روش جراحی می تواند برای کاهش حجم لثه و بهبود ظاهر آن انجام شود.
- بیماری‌های لثه: در برخی از موارد که بیماری‌های لثه شدید باشد، جراحی لثه برداری ممکن است برای ترمیم ریشه دندان‌ها و بافت‌های آسیب دیده انجام شود.
- ایجاد دسترسی: در مواردی که نیاز به دسترسی آسان‌تر به ریشه یا پایه دندان‌ها باشد، جراحی لثه برداری ممکن است انجام شود.
2. جراحی ترمیم پلاستیک لثه (Gingivoplasty)
هدف اصلی در جراحی ترمیم پلاستیک لثه یا Gingivoplasty ایجاد تغییرات ظاهری در لثه است. این جراحی منظور اصلاح و بهبود ظاهر و شکل بافت های لثه انجام می شود. جراحی ترمیم پلاستیک به عنوان بخشی از جراحی های پریودنتال مورد استفاده قرار می گیرد و معمولا به عنوان جراحی ترمیمی لثه نیز شناخته می شود.
دلایل انجام جراحی ترمیم پلاستیک لثه می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ترمیم و بهبود ظاهر لثه: اگر بافت های لثه پیش‌رونده، کاهش یافته یا ناهموار شده باشند، جراحی ترمیم پلاستیک لثه ممکن است برای اصلاح و بهبود ظاهر لثه و لبخند بیمار توصیه شود.
- اصلاح تنظیم دندان‌ها: در برخی از موارد، انجام جراحی ترمیم پلاستیک لثه می‌تواند در ردیف شدن دندان‌ها و رفع ناهمواری‌های اطراف آن کمک کند.
روش انجام جراحی ترمیم پلاستیک لثه شامل اصلاح و بهبود شکل بافت های لثه با استفاده از ابزارهای جراحی است. بافت‌های اضافی یا ناهموار لثه حذف و به شکل مطلوب ترمیم می شوند. جراحی ترمیم پلاستیک لثه یک روش آسان و کم خطر است و احتمال خونریزی پس از جراحی کم است.
3. جراحی فلپ لثه (Gingival Flap Surgery)
جراحی فلپ لثه یا Gingival Flap Surgery یکی دیگر از روش های جراحی پریودنتال است که به منظور بهبود و درمان بیماری های لثه و همچنین انجام برخی اقدامات دندانپزشکی دیگر انجام می شود. در این روش جراحی، یک بخش از بافت‌های لثه از روی دندان‌ها و ریشه‌ها برداشته شده و به عنوان فلپ جدا می شود تا امکان دسترسی به لایه‌های پایه دندان‌ها و بافت‌های زیر لثه امکان پذیر شود. دلایل انجام جراحی فلپ لثه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درمان بیماری های پریودنتال: اگر بیماری های لثه مانند پریودنتیت (التهاب لثه و بافت‌های اطراف) به شدت پیشرفت کرده باشند، جراحی فلپ لثه ممکن است برای ترمیم ریشه دندان و بافت‌های آسیب‌دیده انجام شود.
- جراحی ترمیمی: جراحی فلپ لثه ممکن است برای ترمیم و بهبود شکل و ظاهر لثه و دندان‌ها انجام شود.
- ریشه‌کانالی: اگر نیاز به ریشه‌کانالی دندان ها وجود دارد، جراحی فلپ لثه ممکن است به عنوان بخشی از اقدامات ریشه‌کانالی انجام شود تا دسترسی به ریشه ها فراهم شود.
روش انجام جراحی فلپ لثه شامل برداشتن یک بخش از بافت های لثه در اطراف دندان ها و ریشه آن و جدا کردن این بافت ها از سطح دندان است. پس از ایجاد فلپ، دسترسی به ریشه‌ها و بافت‌های زیر لثه ممکن می شود تا هر نوع درمان لازم روی آنها انجام شود. پس از جراحی، فلپ به مکان خود برمی‌گردد و بافت‌های لثه با استفاده از بخیه به هم متصل می شوند. همچنین، بعد از جراحی، ممکن است به مراقبت های مختصر و داروهای ضد التهابی نیاز باشد تا بافت‌های لثه بهبود یابند و روند درمانی کامل شود.
4. جراحی استخوان لثه (Bone Surgery)
جراحی استخوان لثه یا Bone Surgery یکی دیگر از روش‌های جراحی پریودنتال است که به منظور بهبود و ترمیم بافت استخوانی اطراف دندان‌ها انجام می شود. این جراحی به منظور درمان بیماری‌های پریودنتال مانند پریودنتیت (التهاب بافت های اطراف دندان)، ایمپلنت‌های دندانی و ترمیم بافت‌های استخوانی آسیب دیده انجام می‌شود. دلایل انجام جراحی استخوان لثه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ترمیم بافت‌های استخوانی: اگر بافت های استخوانی اطراف دندان ها آسیب دیده باشند، جراحی استخوان لثه ممکن است برای ترمیم و بهبود بافت‌های استخوانی انجام شود.
- ایمپلنت‌های دندانی: جراحی استخوان لثه ممکن است برای آماده سازی و تقویت استخوان‌های لثه قبل از نصب ایمپلنت‌های دندانی انجام شود.
- جراحی ریشه‌کانالی: در برخی از موارد برای انجام جراحی ریشه کانالی به منظور دسترسی به عصب و ریشه دندان، جراحی استخوان لثه ممکن است به عنوان بخشی از این جراحی ها انجام شود.
5. ایمپلنت دندان (Dental Implant Surgery)
ایمپلنت دندان یا Dental Implant یک فرایند جراحی پریودنتال است که به منظور جایگزینی دندان‌های از بین رفته و تعویض دندان‌ها به‌صورت دائمی انجام می شود. در ایمپلنت دندان یک پایه فلزی از جنس تیتانیوم در استخوان فک کار گذاشته می‌شود و دندان بر روی آن فیکس می‌شود. فرایند ایمپلنت دندان به طور خلاصه به شرح زیر است:
- مرحله مشاوره: ابتدا با متخصص پریودنتیست یا دندانپزشک متخصص ملاقات کرده و جهت انجام ایمپلنت دندان با وی مشورت می‌کنید. در این مرحله، سلامت دهان و فک شما بررسی می‌شود و برنامه درمانی مخصوص برای شما تنظیم می‌شود.
- جراحی ایمپلنت: پس از انتخاب موقعیت مناسب ایمپلنت در فک، جراحی ایمپلنت انجام می‌شود. در این مرحله، فلزی از جنس تیتانیوم به عنوان ایمپلنت در استخوان فک جای می گیرد. سپس بافت های لثه روی ایمپلنت دوخته می‌شوند.
- زمان بهبود: پس از جراحی ایمپلنت، استخوان های فک به مدت چند ماه (معمولا 3 تا 6 ماه) بهبود می‌یابند و ایمپلنت به استخوان فک جوش می‌خورد، استحکام پیدا می‌کند و به بخشی از استخوان فک تبدیل می‌شود.
- نصب پروتز دندانی: پس از بهبود کامل ایمپلنت، پروتز دندانی بر روی ایمپلنت نصب می‌شود. این پروتز دندانی به‌طور دائمی به ایمپلنت متصل می شود و به عنوان یک دندان مصنوعی عمل می‌کند.
ایمپلنت دندان به علت پایداری، دائمی بودن و ظاهر طبیعی‌اش، به‌عنوان یک روش محبوب برای جایگزینی دندان‌های افتاده مورد استفاده قرار می‌گیرد.
جراحی پیوند لثه و انواع آن
جراحی پیوند لثه (Gum Graft Surgery) یکی از جراحی‌های پریودنتال (جراحی‌های لثه) است که با هدف تقویت بافت لثه و پوشش اطراف آن انجام می‌شود. در این جراحی از بافت سالم لثه بیمار (که معمولا از منطقه دیگری از دهان گرفته می‌شود) برای تقویت و پوشش مناطقی از دندان‌ها که کمبود بافت لثه دارند، استفاده می‌شود. اصطلاحا به این عمل جراحی، جراحی بافت نرم (Soft Tissue Graft) هم گفته می‌شود. انواع اصلی جراحی پیوند لثه عبارتند از:
- پیوند لثه از ریشه دندان (Connective Tissue Graft): در این روش، بافت نرم از منطقه داخلی دهان (که به عنوان منطقه دونور یا ریشه دندان نیز نامیده می شود) بریده شده و به مناطق دارای کمبود لثه انتقال می‌یابد. این روش برای پوشش مناطقی که ریشه دندان در آن آسیب دیده و بافت لثه‌ای بر اثر بیماری‌های لثه کاهش یافته است، مورد استفاده قرار می گیرد.
- پیوند لثه آزاد (Free Gingival Graft): در این روش، بافت لثه از منطقه آزاد (بخش‌هایی از لثه که آسیب ندیده و سالم است) بریده می‌شود و به مناطق دارای کمبود بافت لثه منتقل می‌شود. این روش معمولا برای افزایش ضخامت لثه در مناطقی که ضخامت کمی دارند، استفاده می شود.
- پیوند لثه تحت پوششی (Subepithelial Connective Tissue Graft): این روش نیز مانند روش Connective Tissue Graft است، با این تفاوت که بافت نرم از بخش‌های داخلی دهان (ریشه دندان) گرفته می شود و سپس بافت لثه‌ای سالم روی آن پوشانده می شود تا عملکرد بافت های جایگزین شده افزایش پیدا کند.
ابزارهای جراحی لثه چیست؟
برای انجام جراحی لثه یا جراحی پریودنتال، پزشکان متخصص پریودنتولوژی (پریودنتیست‌ها) از ابزارهای مختلف استفاده می‌کنند که به عنوان ابزارهای جراحی لثه شناخته می‌شوند. این ابزارها به منظور تمیز کردن، بریدن، بهبود و تقویت بافت‌های لثه، حفظ استحکام زیرساخت‌های دندان‌ها و انجام عملیات‌های پریودنتال مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از اصلی‌ترین ابزارهای استفاده شده در جراحی لثه عبارتند از:
- اسکالپل و قیچی (Scalpel and Scissors): این ابزارها برای برش دادن بافت‌های لثه به کار می‌روند. اسکالپل برای انجام برش‌های کوچک و دقیق و قیچی برای برش های بزرگ‌تر و شکل‌دهی به بافت‌ها استفاده می‌شود.
- لوپ جراحی (Surgical Loupes): این ابزارها عینک‌های بزرگ‌نمایی هستند که به پزشک کمک می‌کنند تا با دقت و دید بهتری به مناطق کوچک و حساس دهان دسترسی پیدا کند و جراحی را انجام دهد.
- کورت (Curettes): این ابزارها برای تمیز کردن جرم دندان و دیواره‌های لثه به منظور از بین بردن پلاک و کلسیم‌های متراکم استفاده می شوند.
- پریوست استخوان (Supraperiosteal Elevator): این ابزار برای جدا کردن بافت‌های لثه از استخوان و زیرساخت دندان‌ها استفاده می شود.
- ریشه‌های مصنوعی (Dental Implants): این ابزارها برای کاشت ایمپلنت دندان در استخوان فک مورد استفاده قرار می‌گیرند.
- فیبروبلاست (Fiber Blasts): این ابزار برای استفاده در جراحی‌های بافت نرم و تزریق مواد آنتی‌بیوتیک به لثه استفاده می‌شود.
- اندو روتاری (Endo Rotary): این ابزارها برای تمیز کردن کانال‌های دندان از باکتری‌ها و آسیب‌های دیگر استفاده می شود.
همچنین در جراحی لثه از ابزارهای برقی نظیر الکتروسرجری، اسکوپ و پایه‌های لیزری نیز اشاره می‌شود که به عنوان ابزارهای پیشرفته جراحی لثه استفاده می شوند.
قبل از انجام جراحی لثه چه اقداماتی باید انجام شود؟
قبل از انجام جراحی لثه، آماده شدن برای این عمل جراحی، به شیوه صحیح بسیار مهم است تا جراحی لثه به خوبی انجام شود و دوره نقاهت کاهش پیدا کند. در ادامه به بررسی برخی از نکاتی که قبل از انجام جراحی لثه باید انجام شود، پرداخته‌ایم که شامل موارد زیر است:
- ملاقات با پزشک تخصصی پریودنتولوژی: قبل از هر چیزی، شما باید با پزشک متخصص پریودنتولوژی (پریودنتیست) مشاوره و ملاقات کنید. پزشک شما وضعیت دهان و لثه‌های شما را بررسی خواهد کرد و روش درمانی صحیح را تشخیص خواهد داد.
- توضیحات پزشک: پزشک درباره نحوه انجام جراحی لثه، مراحل آن، روش‌ها و پیش‌نیازها به شما توضیح می‌دهد. شما باید همه توضیحات را به دقت گوش دهید و هر سوالی که دارید را از پزشک بپرسید.
- اطلاع‌رسانی در مورد بیماری‌ها و داروها: اگر بیماری‌های مزمنی مثل دیابت، بیماری‌های قلبی، یا مشکلات خونی دارید، حتما به پزشک اطلاع دهید. همچنین اطلاع دهید که از چه نوع داروهایی استفاده می کنید، حتی اگر مصرف آن توصیه شده است.
- ماهیت جراحی و زمان انجام: پزشک به شما توضیح می دهد که جراحی چگونه انجام می شود، چقدر زمان می‌برد و آیا نیاز به بستری شدن بعد از عمل دارید یا خیر.
- تدابیر آماده‌سازی قبل از جراحی: پزشک ممکن است شما را در مورد مسائلی مثل پرهیز از خوردن غذا یا نوشیدنی‌های خاص قبل از جراحی، تمیز کردن دهان و محل جراحی و تدابیر دیگر راهنمایی کند.
- تدابیر پس از جراحی: پزشک شما را در مورد مراقبت‌های پس از جراحی نیز آگاه خواهد کرد. مراقبت‌های پس از جراحی بسیار مهم است تا سرعت بهبودی سریع‌تر شود و دوره نقاهت کاهش یابد.
- زمان تعیین شده برای عمل: زمان تعیین شده برای انجام جراحی لثه را فراموش نکنید و در تاریخ تعیین شده در بیمارستان یا مطب متخصص حاضر شوید.
پس از انجام جراحی لثه چه اقداماتی باید انجام شود؟
پس از انجام جراحی لثه، مراقبت‌های بعد از عمل بسیار مهم هستند تا بهبودی سریع‌تر، دوره نقاهت کوتاه‌تر و عوارض جانبی کمتر شود. در متن زیر به برخی از نکات و توصیه‌هایی که باید پس از جراحی لثه رعایت شود، اشاره می کنم:
- مصرف داروها: دستورات پزشک خود در مورد مصرف داروها پس از جراحی لثه را به دقت رعایت کنید. اگر به شما داروی ضد التهاب، ضد باکتری یا مسکن تجویز شده است، به موقع و با دقت مصرف کنید.
- کنترل خونریزی: بلافاصله پس از جراحی، باید برای کنترل خونریزی از کمپرس (گاز یا تکه‌ای نرم از پارچه) بر روی محل جراحی استفاده کنید. اگر خونریزی متوقف نشود یا بسیار شدید باشد، باید با پزشک خود تماس بگیرید.
- پرهیز از غذاها و نوشیدنی‌های سرد: پس از جراحی لثه، بهتر است از مصرف غذاها و نوشیدنی‌های سرد خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث تحریک محل جراحی شود و احتمال خونریزی را افزایش دهد.
- مصرف غذاهای نرم: تا مدت معینی پس از جراحی لثه، بهتر است غذاهای نرم مثل پوره و سوپ مصرف شود.
- شستشوی دهان: پس از جراحی، پزشک ممکن است به شما نحوه شستشوی دهان پس از هر وعده غذایی را توضیح دهد. تمیز نگه داشتن محل جراحی بسیار مهم است، زیرا در این صورت از بروز علائمی نظیر عفونت و التهاب لثه پیشگیری خواهد شد.
- اجتناب از فشار وارد کردن به ناحیه جراحی شده: تا زمانی که پزشک شما اجازه ندهد، از لمس محل جراحی خودداری کنید.
- دیدن پزشک: مطابق دستورات پزشک، باید در زمان‌های مشخصی برای چکاپ به متخصص جراحی خود مراجعه کنید. این نکته را فراموش نکنید که کنترل و بررسی محل جراحی پس از عمل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و روند بهبودی را سریع‌تر خواهد کرد.
شایع ترین بیماری‌های لثه؛ ژنژیویت لثه
ژنژیویت (Gingivitis) یا التهاب لثه، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های لثه است که به علت تجمع پلاک و باکتری‌ها در لثه و دندان‌ها ایجاد می شود. این التهاب معمولا از ناحیه مرزی میان دندان‌ها و لثه‌ها آغاز می‌شود و در صورت عدم مراقبت و درمان، ممکن است به سایر ناحیه‌های لثه گسترش یابد.
باکتری‌های دهان بر روی سطح دندان ها و در اطراف لثه لایه هایی به نام پلاک را تشکیل می دهند. اگر پلاک‌ها به درستی تمیز نشوند، باعث تولید توکسین ها خواهند شد که بافت‌های لثه را تحریک می کنند. این تحریک باعث تورم، قرمزی و خونریزی لثه می شود و در این صورت بیماری التهاب لثه بروز خواهد کرد. عوامل زیر می‌توانند باعث بروز بیماری لثه شوند:
- نگه‌داری نادرست از دندان‌ها: رسیدگی نکردن به دندان و مصرف مواد غذایی قندی می تواند باعث تجمع پلاک شود.
- استفاده نادرست از مسواک: فشار زیاد بر روی لثه در هنگام مسواک‌زدن می تواند باعث آسیب و التهاب آن شود.
- عدم مراقبت کافی پس از جراحی لثه: بعد از انجام جراحی لثه، عدم رعایت دستورات پس از عمل می تواند به بروز التهاب لثه منجر شود.
- سیگار کشیدن: مصرف تنباکو و سیگار کشیدن می تواند فرایند بهبودی لثه‌ها را کاهش و احتمال بروز التهاب لثه را افزایش دهد.
- عوامل محیطی و بیماری زمینه‌ای: برخی از عوامل مانند دیابت، بارداری و برخی بیماری‌های مزمن می‌توانند باعث ضعیف شدن لثه و ایجاد التهاب شوند.
التهاب لثه، اگر به موقع تشخیص داده و مدیریت شود، معمولا به راحتی قابل درمان است. بهترین راه برای پیشگیری از ژنژیویت، رعایت بهداشت دهان و دندان، مسواک‌زدن (دو بار در روز) و استفاده از نخ دندان است. همچنین، مراجعه منظم به دکتر دندان پزشک برای کنترل سلامت دهان و دندان بسیار مفید است.
شایع ترین بیماری‌های لثه؛ پریودنتیت لثه
پریودنتیت لثه (Periodontitis) یکی دیگر از بیماری‌های شایع لثه می باشد که شدیدتر از التهاب لثه است. در صورت بروز این بیماری بافت های پایه‌ای دندان، شامل لثه و استخوان های اطراف دندان ها، تخریب می شوند. اگر پریودنتیت به طور صحیح و به موقع مدیریت نشود، ممکن است باعث از دست رفتن دندان‌ها شود. عوامل اصلی بروز پریودنتیت عبارتند از:
- پلاک دندان: تجمع پلاک و باکتری‌ها بین دندان‌ها و لثه، ممکن است باعث تحریک و التهاب آنها شود.
- ژنتیک: برخی افراد به دلیل عوامل ژنتیکی بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به پریودنتیت قرار دارند.
- بیماری‌های مزمن و سیستمیک: بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی، خود ایمنی و استفاده از داروهای مختلف می توانند در بروز پریودنتیت تاثیرگذار باشند.
- سیگار کشیدن: مصرف تنباکو و سیگار کشیدن می تواند فرایند بهبود لثه‌ها را کاهش دهد و به بروز پریودنتیت لثه منجر شود.
- تغذیه نامناسب: مصرف غذاهای پر قند و ناسالم می توانند به بروز التهاب لثه و پریودنتیت منجر شوند.
علائم و نشانه‌های پریودنتیت لثه شامل موارد زیر است:
- خونریزی لثه: خونریزی هنگام مسواک‌زدن یا مصرف غذا یکی از اصلی‌ترین نشانه‌های پریودنتیت است.
- تورم و قرمزی لثه: لثه ممکن است متورم شود و قرمز شود.
- بوی بد دهان: به علت تجمع باکتری ها بروز پریودنتیت می تواند با بوی بد دهان همراه باشد.
- حساسیت دندان‌ها: به علت کاهش بافت های لثه، دندان‌ها به گرمی و سردی حساسیت پیدا می کنند.
برای تشخیص و درمان پریودنتیت لثه، مراجعه به دندانپزشک یا پریودنتیست بسیار مهم است. درمان پریودنتیت ممکن است شامل جرمی‌گیری ریشه دندان‌ها (روش‌های دارویی)، جراحی لثه، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و مراقبت‌های دندانپزشکی منظم باشد. پس از درمان، مراقبت‌های بهداشت دهان و دندان به صورت منظم و مداوم به منظور جلوگیری از بازگشت بیماری بسیار مهم است.